HET VERHAAL VAN WAREGEM KOERSE… EN DAT VAN U!
JURGEN VANHAMME OVER ZIJN JOB ALS CONCIËRGE VAN DE HIPPODROOM
Groen, strak en piekfijn in orde: zo kennen we het parcours van Waregem Koerse. Achter de perfect geschoren hagen, de vlakke renbaan en de goed gevulde Gaverbeek schuilen de groene vingers van Jurgen Vanhamme (47). Als conciërge van de hippodroom waakt hij elke dag over de kwaliteit van de piste. “Voor mij is het eigenlijk veertien keer per jaar Waregem Koerse.”
Heb je affiniteit met paarden?
Ik ben geboren en getogen in de paardenstad. Van kindsbeen af was ik trouwens al omringd door paarden. Als kind reed ik zelf paard en mijn vader trainde drafpaarden. Mijn kinderen kregen de microbe inmiddels ook te pakken. Mijn dochter rijdt ook en heeft zelfs een eigen paard dat hier aan de Gaverbeek staat. Dat ik haar die kans kan geven, doet me heel veel deugd.
Hoe ben je conciërge van de hippodroom geworden?
Mijn loopbaan ging aanvankelijk een andere richting uit. Ik combineerde eerst jarenlang een job als machineoperator met een bijberoep als hovenier. De overstap naar de hippodroom kwam er via wijlen Tom Ryckewaert, de toenmalige terreinverantwoordelijke. Mijn vader werkte voor Tom bij Waregem Horse Club. Af en toe hielp ik daar bij de verzorging van de gestalde paarden. Op een dag zei Tom dat ze een conciërge voor de hippodroom zochten. Toen ging de bal snel aan het rollen. In maart 2017 werd ik officieel conciërge, een job die ik intussen al meer dan acht jaar met veel passie doe.
Wat houdt je job in?
Ik ben verantwoordelijk voor de volledige site. Mijn hoofdtaak bestaat uit het onderhoud van de piste en het stallencomplex. Daarnaast beheer ik ook het tribunegebouw voor Stad Waregem. Ik open en sluit de site en ik ben het vaste aanspreekpunt voor de verschillende huurders, waaronder de paardenexpo Hippowar op de tweede verdieping.
Waarom doe je dit werk zo graag?
Vooral de flexibiliteit spreekt me aan. Bovendien ben ik de hele dag buiten, heerlijk. Die flexibiliteit heeft wel een prijs. Ik moet 24/7 bereikbaar zijn en ik leef op het ritme van de koersen. Bij elk telefoontje over het gebouw moet ik snel schakelen. Gelukkig woon ik vlakbij en ben ik snel ter plaatse. Maar verlof zit er dus niet in. Mijn vrouw noemt me wel eens een workaholic. Misschien heeft ze wel een punt, maar ik zou het niet anders willen. Ik doe mijn job heel graag.
Wanneer starten de voorbereidingen voor Waregem Koerse?
Velen denken dat ik pas op dreef kom eind augustus, maar niets is minder waar. In de winter is het inderdaad iets rustiger, maar het onderhoud vandaag bepaalt de kwaliteit van het parcours over enkele maanden. Ik ben er dus het hele jaar mee bezig.
Vanaf april starten de voorbereidingen van het hoogseizoen: Waregem Draaft, een reeks van dertien koersdagen tussen mei en september, die traditioneel afgetrapt worden met KUB Koercheval op 1 mei. Voor mij draait het dus om veel meer dan die ene hoogdag eind augustus of begin september. Ik zeg altijd dat het voor mij eigenlijk veertien keer per jaar Waregem Koerse is. Voor elke koers moeten de pistes er tiptop bijliggen. De paarden en ruiters komen vaak van ver, dus het moet goed zijn. Natuurlijk is Waregem Koerse de absolute koningin van het seizoen, maar dat komt vooral door de spectaculaire omvang van de koersdag. De massa volk, de hoedenwedstrijd, de randanimatie, het gokken, de betrokken verenigingen, … Dat maakt het extra bijzonder en groots. Vanaf juli ligt de focus dan ook volledig op de voorbereidingen van die dag.
Hoe hou je de piste in topvorm?
Je vindt me het vaakst terug op de drafpistes om te sproeien, slepen, nivelleren en repareren waar nodig. Kort na mijn aanstelling vernieuwde Stad Waregem de piste omdat ze niet meer voldeed aan de kwaliteits- en veiligheidscriteria. De modernisering was een belangrijke stap om de veiligheid van zowel de paarden als de ruiters te waarborgen. Zeker op een gerenommeerde paardensite als de hippodroom.
De bodem krijgt het hele jaar door de nodige zorg en aandacht. Met besproeiingsinstallaties en vertidrainage houd ik de grond in topvorm. De bodemkwaliteit bepaalt hoe het gras erbij ligt. Daar waak ik het hele jaar over. Ook het maaien gebeurt zorgvuldig, zodat het gras telkens voller en groener terugkomt. Door mijn achtergrond als hovenier had ik een streepje voor, maar het meeste heb ik mezelf aangeleerd.
Hoe verloopt de opbouw van het parcours?
De hindernissen, zoals de Ierse Berm, houd ik netjes bij. Net als de hagen. Naast de vaste exemplaren plaats ik speciaal voor Waregem Koerse ook extra mobiele hagen op het parcours. Dit zijn stevige houten constructies die ik opvul met berken en sparren. De taxussen en ligusters planten we al in november zodat ze tegen augustus stevig en weelderig zijn.
Uiteraard moet ook het parcours uitgezet worden. Twee keer per jaar pas ik de afbakening aan: één keer voor de vlakke rennen en één keer voor Waregem Koerse. Dan haal ik alle running rails rondom het parcours manueel weg en verplaats ik ze. Vlak voor het evenement maak ik dan de stallen klaar. Ik leg stro in de beddingen en mest nadien alles uit. Aangezien de stallen het hele jaar door verhuurd worden, moeten ze in perfecte staat terugkeren.
Hoe beleef je de dag zelf?
Sinds ik conciërge ben, ziet de dinsdag van Waregem Koerse er iets anders uit. Vroeger zat ik als toeschouwer op de tribune te genieten van de races. Nu sta ik tussen de paarden en de hagen, midden op het terrein. Het klinkt misschien vreemd, maar ondanks de hectiek geniet ik nog steeds met volle teugen, maar dan van het werk.
Op Waregem Koerse worden drie soorten races gereden: vlakke rennen, haagrennen en drafrennen. Elk type vraagt een andere opstelling van het parcours. Tussen de koersen door ben ik dus druk in de weer: het parcours aanpassen, de hindernissen verplaatsen, de Gaverbeek bijvullen, sproeien, … Gelukkig sta ik er die dag niet alleen voor, maar krijg ik hulp van de terreinverantwoordelijke.
Komt er ook stress bij kijken?
De adrenaline en focus nemen die dag volledig over. Maar toch is de spanning aanwezig. Niet om wat ik moet doen – dat ken ik intussen door en door – wel om de paarden en ruiters. Elke race is nagelbijten. Pas als alle paarden heelhuids de meet over zijn, ben ik gerust. Het terrein speelt nu eenmaal een grote rol. Ik heb niet alle factoren in de hand, maar het is aan mij om niets aan het toeval over te laten.
Heb je ooit een incident meegemaakt?
In de acht jaar dat ik de piste beheer, zijn er gelukkig geen incidenten gebeurd. We zijn er dan ook proactief mee bezig. De vernieuwing van de piste was een belangrijke stap vooruit. Door de toevoeging van galoprennen in Waregem Draaft kunnen we het terrein bovendien beter onder controle houden. Daarnaast gaat er ook veel aandacht naar de hagen en hindernissen: oude hagen vervang ik tijdig door jongere, vollere exemplaren om het risico op kwetsuren te minimaliseren. Dat werpt zijn vruchten af.
Wat doe je na de laatste race?
Na de laatste race op Waregem Koerse volgt de ontlading. We werken maanden toe naar die ene dinsdag. Die dag zit je dus op je absolute adrenalinelimiet. Na afloop blijf ik hoogstens nog een uur hangen, maar dan ga ik naar huis. Daar val ik meestal als een blok in slaap, moe maar voldaan. Dat gevoel van ‘we hebben het toch maar weer gedaan’ is onbetaalbaar en het summum van voldoening na maanden van voorbereiding. Ik voel me heel vereerd dat ik zo’n sleutelrol mag spelen in een stukje erfgoed van Waregem.
En dan… uitrusten?
Lang uitrusten zit er niet in. De dagen na Waregem Koerse sta ik alweer vroeg paraat voor de afbraak en de voorbereiding van de laatste koersdagen van Waregem Draaft. Stilzitten is niets voor mij. Maar eerlijk? Ik zou het allemaal niet anders willen.
© Alle rechten voorbehouden.
Niets uit deze uitgave mag
worden overgenomen zonder
voorafgaandelijke toestemming
van Studio Tornado.
Uitgever en grafisch vormgever
Rudi Devolder
T 0485 75 86 17
