HET VERHAAL VAN WAREGEM KOERSE… EN DAT VAN U!
"WAREGEM KOERSE IS EEN ICOON. DAAR DEEL VAN MOGEN UITMAKEN IS TOP."
Op Waregem Koerse staan de voorbije jaren ook twee vlakke galoprennen op het programma. In deze discipline kregen we het voorbije jaar een nieuwe kampioen bij de jockeys. Sara Vermeersch werd nog net voor haar 30ste verjaardag de nieuwe Belgische nummer één in de galopwereld. Enkele jaren eerder, toen ze nog het statuut van amateurjockey had, werd ze zelfs wereldkampioen bij de amatricejockeys. De West-Vlaamse is dus een gevestigde waarde in onze galopsport. Schitteren op Waregem Koerse is een volgend doel.
Nochtans is dit geen evidentie. Een vervelende schouderblessure die in februari opgelopen werd door een val zorgde ervoor dat Sara het hele voorjaarsseizoen geblesseerd moest toekijken. Het is de bedoeling dat ze zich deze zomer kan klaarstomen om in Oostende in actie te komen. Aangezien onze nieuwe kampioene bij de jockeys ook Waregem Koerse op de agenda heeft staan, maken we graag even kennis.
Sara, hoe ben je jockey geworden?
In België is het niet zo evident om jockey te worden. Een echte jockeyschool is er niet in ons land. Het gebeurde dus eerder toevallig. Ik maakte kennis met het paardrijden via mijn mama. Zij reed te paard en toen ik zes jaar was, wou ik dit ook doen. Ik deed aan dressuur, jumping en eventing, maar toen ik de film ‘Seabiscuit’ gezien had, wou ik jockey worden. Via een zoekertje kwam ik terecht bij Randolph Houthoofd. Hij zocht iemand om zijn renpaarden te trainen. Daarna leerde ik ook de mensen van Stal Klaverhof kennen. Zij brachten me in contact met de amateurjockeys Gaelle Gernay en Jentl Verbeke en zo kon ik geleidelijk aan beginnen rijden.
Je begon ook als jockey met het statuut van amatrice. Wat waren de voordelen hiervan?
Toen ik 16 was, maakte ik kennis met de paardentrainer Nino Minner. Die vond het een goed idee om op die laagdrempelige manier te starten. Dan konden we rustig uitzoeken of het talent aanwezig is. Als het lukt, dan kon ik nog altijd de professionele weg inslaan. In het begin was ik niet van plan om daar mijn beroep van te maken, maar alles viel heel goed mee.
Je werd in 2016 Belgisch kampioene bij de amatrices waardoor je het jaar daarna ons land met succes mocht vertegenwoordigen in het WK-circuit voor amateurjockeys. Hoe kijk je terug op die periode?
Het was een topjaar. Ik kon de hele wereld rondreizen en kon kennismaken met verschillende hippodrooms. Je hebt geen tijd om de landen te verkennen, maar je maakt wel kennis met de verschillende koersculturen die er zijn. Je ziet zo veel dingen en je leert zo veel bij. Elk land heeft zo zijn eigen gewoontes en het is heel leerrijk om dit allemaal te kunnen zien. In Chili rijden ze bijvoorbeeld op training zonder zadel en in de Verenigde Staten was het net alsof we meededen in een film. Daar begeleiden grote pony’s je naar de start. Heel boeiend om dit allemaal te mogen en kunnen meemaken.
Waarom maakte je dan de overgang van amatrice naar profjockey?
Ik heb daar heel goed over nagedacht. Na mijn titel van wereldkampioene was het zo dat we het beste en het mooiste hadden meegemaakt. Beter kon het niet worden. In België reed ik al tussen de professionele jockeys, dus veel verschil zou er niet geweest zijn. Achteraf bekeken was het de beste beslissing.
Was het een droom om ooit de Gouden Zweep te winnen?
Ja, natuurlijk, maar ik had nooit gedacht dat dit mogelijk was. Zelfs toen ik vorig jaar in de zomer aan de leiding stond, dacht ik nog niet dat het zou kunnen lukken. Ik ben nog altijd verrast dat het kon gebeuren. Het leek een verre droom, maar hij is toch uitgekomen.
Jockeys zijn topsporters. Hoe zorg jij ervoor dat je fysiek in topvorm bent?
Net als elke atleet moet je zorgen dat dat je conditioneel perfect in orde bent. Als je op een dag vijf of zes koersen moet rijden heb je zowel de fysieke als de mentale kracht nodig. Tussen de koersen door heb je nauwelijks tijd om te recupereren. Als we aan conditie- of aan krachttraining doen, moeten zowel de arm- been- als buikspieren perfect in vorm zijn. We houden ons in vorm door te lopen, zwemmen, fietsen en vroeger deed ik zelfs eens een bokstraining om de armspieren sterker te maken. De intervaltraining hierin was heel toepasselijk. Ook het kunnen nadenken terwijl je vermoeid bent, is heel typisch. Op het einde van een koers, wanneer je als jockey ook diep in je krachten moet gaan, moet je soms ook nog vlugge beslissingen kunnen nemen. Dus hoe beter je in conditie bent, hoe beter je je paard onder controle kan houden en hoe gemakkelijker je kan nadenken. En bij dit alles moeten we ook op ons gewicht letten.
De voeding is voor een jockey inderdaad van groot belang.
Zeker en wat dat betreft zijn mijn studies van sportdiëtiste ook een voordeel. Zo kan ik wel inschatten wat ik best wel of niet eet als ik vlug een kilogram moet verliezen. Nu ik geblesseerd ben, is het niet eenvoudig om het gewicht te behouden, maar normaal gezien is 51,5 of 52kg haalbaar. Vroeger lukte nog 49kg, maar met ouder worden is dit niet meer mogelijk.
Je maakte ook al kennis met enkele vervelende blessures.
Ja, dit hoort er jammer genoeg ook bij. Soms zijn er eens kleine blessures zoals gekneusde ribben of een gebroken vinger. Maar in 2020 scheurde ik mijn voorste kruisbanden en dit na een val op de Franse hippodroom Chantilly. Dit gebeurde net voor de coronaperiode, enkele dagen voor de lockdown. Het duurde hierdoor lange tijd vooraleer ik geopereerd kon worden. Toen was ik een jaar buiten strijd. En in februari dit jaar zijn de ligamenten van mijn sleutelbeen gescheurd. Dus is 2025, of toch het eerste deel ervan, ook een jaar van revalideren.
Vroeger stonden de paardenrennen gekend als een mannenwereld. Voelt dit voor jou nog zo aan?
Hier in België minder, maar in Frankrijk is dit nog steeds wat aanwezig. Gelukkig staan we in ons land hier al een grote stap verder. Het is natuurlijk wel zo dat je als vrouwelijke jockey minder pure fysieke kracht hebt. Maar er komen ook andere zaken bij kijken: koersinzicht hebben, de juiste tactiek gebruiken, feeling hebben, de juiste techniek gebruiken. Dit zijn dingen die ook van belang zijn en waarin vrouwen even goed kunnen zijn als mannen.
Wie is Sara Vermeersch?
– Woonplaats: Lichtervelde
– Leeftijd: 30
– Aantal zeges: 112 (tot 1 juni 2025)
– Behaalde overwinningen in: België, Frankrijk, Nederland, Duitsland, Engeland, Zweden, Turkije, Zwitserland, Verenigde Staten en Chili.
– Belgisch jockeykampioen: 2024
– Belgisch kampioen bij amatricejockeys: 2016 en 2017
– Wereldkampioene bij amatricejockeys: 2017
– Winnaar ‘Prince Rose’ 2021 met Famous Line
Wat betekent Waregem Koerse voor jou als jockey?
Waregem Koerse is iets wat door het brede publiek gekend is. Iedereen weet wat Waregem Koerse is. Als ik mijn beroep aan iemand moet uitleggen verwijs ik altijd naar Waregem Koerse. Het evenement is natuurlijk gekend voor de hindernisrennen, maar het is supertof dat wij als jockey in de vlakke rennen daar nu ook deel van kunnen uitmaken. Het is heel speciaal om daar te kunnen rijden, want Waregem Koerse is toch een icoon of een monument. Daar deel van kunnen uitmaken is toch top!
Wat zou een overwinning op die dag voor jou betekenen?
Dit zou heel veel betekenen voor mij. Op zo’n hoogdag winnen, voor zo’n publiek en in zo’n unieke sfeer… Dit zou prachtig zijn, al was het maar voor mijn mama en pluspapa. Ook zij zouden niets liever willen. Winnen op Waregem Koerse is dus iets wat toch op mijn bucketlist staat. Samen met de Open in Mons en de Prince Rose in Oostende met een van de paarden die ik train.
Hoe beleef jij als jockey de dinsdag van Waregem Koerse?
Of het nu Waregem Koerse is of niet, onze paarden moeten getraind worden. Dus de voormiddag ziet er hetzelfde uit als de andere dagen. Na het werk op het stalterrein kunnen we ons dan naar de hippodroom begeven. Ik denk om een drietal uur voor de start van mijn koers op de hippodroom aan te komen. Niet vroeger, want dan zou ik toch maar zenuwachtig worden. Ik zoek liever de rust op in de jockeyzaal waar ik de sfeer wat kan opsnuiven van de hindernisjockeys die al actief zijn. Een uur voor de koers maak ik dan mijn zadel klaar, doe ik mijn jockeyuitrusting aan en controleer ik mijn gewicht.
Mogen we je aan de start verwachten en met wie?
Ik hoop het, maar op dit moment is het nog niet zeker met welk paard. De voorbije twee jaren werd ik in de Bingoal St Leger vierde en vijfde met FIRST CONDE. Maar ik heb het nadeel dat ik tijdens het voorjaar geblesseerd was en dus nog niet meteen met een vast paard kan toeleven naar Waregem Koerse. Dus namen kunnen we nog niet geven, maar we kijken er in ieder geval naar uit om opnieuw van de partij te zijn.
© Alle rechten voorbehouden.
Niets uit deze uitgave mag
worden overgenomen zonder
voorafgaandelijke toestemming
van Studio Tornado.
Uitgever en grafisch vormgever
Rudi Devolder
T 0485 75 86 17
